Wspólnota związana z Cudownym Medalikiem

Cudowny Medalik objawiła Niepokalana Maryja św. Katarzynie Laboure, siostrze Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia. 
Podczas jednego z objawień w 1830 r. usłyszała ona słowa: Postaraj się o wybicie i rozpowszechnienie medalika według tego wzoru. Wszyscy, którzy będą go nosić z ufnością i wiarą, otrzymają wiele łask. 
Św. Katarzyna zobaczyła dwie strony medalika. 
Na awersie postać Maryi, która wyciąga ku ziemi ręce, z których emanują promienie oznaczające łaski zlewane na ludzi. Maryję otacza napis: O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy. 
Rewers obejmuje znak krzyża, z umieszczoną pod nim literą “I” oraz “M”. Poniżej dwa serca -jedno z koroną cierniową, drugie z koroną z róż, przebite mieczem. Symbolizują one miłość Jezusa i Maryi wobec ludzi oczekujących na łaski.

Św. Katarzyna Laboure (1806 – 1876)

francuzka, w 1830 r. wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia. Wtedy też, jako nowicjuszka, przeżyła objawienia Matki Bożej. Podczas jednego z objawień ujrzała medalik, którego awers przedstawiał Matkę Bożą wyciągającą opiekuńczo ku ziemi ramiona, z których spływają strumienie łask; zaś rewers – znak krzyża z literami I M. (Immaculata Maria – Niepokalana Maryja ) oraz dwa serca. Postać Maryi otaczał napis: O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy. Usłyszała też słowa: Postaraj się o wybicie i rozpowszechnienie medalika według tego wzoru. Wszyscy, którzy będą go nosić z ufnością i wiarą, otrzymają wiele łask.

Katarzyna nie uczyniła ze swego objawienia sprawy publicznej – zwierzyła się jedynie swojemu spowiednikowi, księdzu Aladel, który zajął się upowszechnieniem sprawy Medalika. Ona sama zaś pracowała w przytułku w Paryżu jako kucharka i praczka, zajmowała się hodowlą krów, wreszcie była furtianką. Dopiero po jej śmierci odczytano – spisaną na polecenie spowiednika – relację o objawieniach i od tej pory Medalik, wkrótce nazwany Cudownym, zaczął być coraz częściej noszony jako źródło łaski.

Katarzyna Laboure została kanonizowana przez Papieża Piusa XII 27 lipca 1947 r.

POŚWIĘCENIE RODZIN NIEPOKALANEMU SERCU MARYI

O Maryjo, Matko Boga i Matko nasza!
Poświęcamy dziś Twemu Niepokalanemu Sercu nasze domy, nasze rodziny, naszą młodzież i nasze dzieci.
Niech domy nasze będą na wzór Twego domku w Nazarecie.
Niech spływa na nie pokój i szczęście prawdziwe.
Niech się w nich spełnia prawo Boże i wola Boża.
Niech w nich kwitnie miłość społeczna i zgoda chrześcijańska.
Niech w nich zapanuje całkowite zdanie się na Opatrzność Bożą.
Czuwaj nad nami wszystkimi, dopomóż nam żyć po chrześcijańsku,
otocz nas swoją macierzyńską opieką i racz, o Matko Niepokalana, zbliżyć do nieba nasze domy i nasze rodziny,
które już odtąd do Twego Niepokalanego Serca we wszystkim należeć będą.
Amen.